Umacılar

Umacılar

Sokak çok karanlık. Düşmekten korkuyorum. Sokakta 2 lambadan başka ışık saçan bir cisimde yok. İnsanları neredeler? Kimse yok mu? Peki ya ses seste mi yok? Bu siyah cübbeli adamlar hala peşimdeler. Neden beni izliyorlar? Tanıdık birileri mi yoksa düşmanlar mı? Bu zamanlardaki anne ve baban bile seni öldürür. En yakınına bile güvenme derdi dedem. Haklı mıydı acaba? Ses yok, ışık yok beni nasıl takip ediyorlar? Durmamalıyım. Biliyorum ya da hissediyorum kötü bir şeyler sıkıntı yapıyorlar. Bana astsal seyahatte görmüştüm. Evet, bunlar o siyah varlıklar bu sefer siyah cübbe giymişler. Soğuk ve sıcakta yok şimdi. Rüzgârın esentisinide hissetmiyorum. Ama hava olmalı hala yaşıyorum. Yoksa öldüm mü? Öldüysem burası da benim cehennemimdir. Ayaklarımın bileklerine sanki bıçak sokuyorlar da kanın akışı canımı acıtıyor gibi. Evlerin hepsi siyah uzaktan seçilmiyor. Benim evim nerde? İnsanlar yoksa… Ama bu sabah insan doluydu her yer belki de ben şu kötü hastalığa tutuldum. Evet, şizofren oldum. Başka açıklaması ne? Yoksa ben uyurken gökyüzü insanlarımı yuttu. Aman tanrım elbette bunlar babamı öldürenler…Nasıl olmuştu?

Yıl 1949

Babama astral seyahat gücümden bahsettiğimde inanmamıştı. Ama ben onları gördüm. Umacıları biliyorum. Onlar âlemimizle aramızda olan kapıyı her zaman yoklarlar. Beni kullanıyorlar. Babam onlar sadece yaramaz çocuklar için gelir dedi. Bir zamanlar ona da gelmiş o söz vermiş bir daha yaramazlık yapamayacağına ama yapmadı mı? O gün sözünde durmadığı anladım. Kapıyı aralamışlar. O iğrenç dişlerini birbirlerine sürtüyorlardı. Babam onları görünce bir şey yapmadı. Ayakları yok olmuştu bile. Bana dönerek “Onlardan kaçamazsın evlat “ demişti. Beni ellemediler. Ama şu an benim için gelmiş olmalılar.

http://www.maviustun.com/images/ensor/1805528942_b079214b47.jpg

2009

Çok yaşlandım. Ama koşmalıyım. Beni izlerken geçtikleri yerleri de yiyorlar. Demek ki kıyamet böyle bir şeymiş. Ayakları çok hızlı hareket ediyor. Melisa’ya söz vermiştim. Onu ziyaret edecektim. Hani çiçek alacaktım ona. Ama yapamadım. Belki de şimdiden bir akşam güneşi oldu. Beyaz meleği gördü. Ve ince bir tül çekilmesiyle kuşa dönüşüp gitti dünyamızdan… Ona itiraf edemeden.

Kaçmalıyım! Geliyorlar anneme göre kesik kafa kurban edersen kaçarlardı. Ama anneme güvenemezdim. Her şeyi abartılarla anlatırdı. Ama efsanelerin gerçekleşmesi mümkün değil miydi? Ne demişti onlar için? Annem bu o da koşuyor benle “ Evlat zamanım az. Beni pür dikkat dinle. Umacılar insan kafası kurbanına seni bağışlar. Anneannen dedeni öyle kurtardı. Heybesindekini vererek. Ama ben hiç yapmadım. Emin olamam. Unutma onlardan kaçamazsın oğlum. Onlar seni bulur. Onlar Umacılar…Kokunu her yerde alırlar. Açlar sonsuzluğu yeseler doymazlar yavrum” diyerek toz olup dağıldı. Beynimin bir oyunumu bunlar. Bilmiyorum çıldıracağım tanrım. Ölmeyi arzulatan şeylerdi umacılar. Beni yerlerse canım acıyacak mıydı? Sırf bunu bilmediğim için koşuyorum. Gözyaşlarım hemen kuruyordu. Neden şimdi? Benim yapacak işlerim var. Ben uslu bir çocuğum. Ninesi yanımda belirmişti şimdide “Hayır uslu bir çocuk değildin. Kız kardeşini boğarak öldüren ben miydim? Sen suçlusun umacılar senin için geldiler. Şimdi hepimiz onlarla yüzüyoruz. Sende bizimle yüzeceksin. Sonra uçacağız umacılarda balon ve şeker çok” dedi. Heybesini gördüm,içinde bir şey vardı. Ağlayarak “ Nine heybendekini ver.Canım acıyacak” dedim. Ayaklarım yok oldu. Ninem yürüyordu. Heybesinden akan kana baka kaldım. Yavaş,yavaş yiyorlardı. Tadımı sevmişlerdi. Canım acıyordu. Çığlık atıyordum. Ama sessim çıkmıyordu. Ağzımdan bir yudum aldılar. Kan akmıyordu. Gülüyordum,balonları ve şekerleri vardı. Yüzüyorduk. Sizde yaramaz çocuklarsanız sizinde tadınıza bakacaklar. Çünkü biz onların ağızlarının sularını akıtıyoruz.. Çünkü onlar Umacılar. Ben gördüm. Sizde göreceksiniz onlarda şeker ve balon var. Sonra yüzeceğiz. Hepimiz yüzeceğiz. Sanki kurtulabilirmişiz gibi sanki kaçabilirmişiz gibi…

Mustafa Türkan

2 yorum:

karahilal dedi ki...

yaramaz çocuklara okutmak lazım bu hikayeyi.bir daha yaramazlık yapabiliyorlar mı bakalım hehe :)

korkuluk dedi ki...

Haklısın zaten onlara hitap amacımdı :)hehe

Yorum Gönder